Սեբաստիայի գավառ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գավառ
Սեբաստիա
Վարչական տարածքԱրևմտյան Հայաստան
ՎիլայեթՍեբաստիայի վիլայեթ
Այլ անվանումներԿաբիրա, Կապիրա, Սևաստ, Սիվաս, Սիվաս էլի, Սվազ, Սվաս
Մակերես34000 կմ²
Պաշտոնական լեզուՀայերեն, այլ
Ազգային կազմՀայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)[1], այլ
Կրոնական կազմՔրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)[1], այլ
ՏեղաբնականունԱմասիեցի
Ժամային գոտիUTC+3

Սեբաստիա, գավառ Արևմտյան Հայաստանում, Սեբաստիայի վիլայեթում։ Գտնվում էր վիլայեթի արևելյան և հյուսիսարևելյան կողմում։ Կենտրոնը Սեբաստիա քաղաքն էր։

Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գավառը հյուսիսից սահմանակից էր Թոկատին և Շապին Գարահիսարի, արևելքից Երզնկայի գավառներին, հարավ-արևելքից` Խարբերդի, հարավից` Կեսարիայի վիլայեթներին։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տեղի հայերի զգալի մասը ոչնչացվեց 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։ Կենդանի մնացածները ապաստանեցին տարբեր երկրներում։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեբաստիան հանդիսանում էր վիլայեթի ամենախիտ բնակեցված գավառը։ 1914 թվականին հայերի թիվը կազմում էր 55 000։

Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը հացահատիկի մշակություն, անասնապահություն, արհեստներն ու առևտուրն էր։

Վարչական բաժանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեբաստիայի գավառը բաժանված էր 11 գավառակի՝

Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեբաստիայի գավառն ուներ հայկական 6 վանք և 46 եկեղեցի[1]։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 4, էջ 554

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]